Feel the fear and do it anyway.
Over in vertrouwen op weg gaan.

Ze hadden ons van tevoren gewaarschuwd: er zijn prachtige paden in Madeira. Sommigen lopen langs kleine irrigatiekanaaltjes, de levadas, maar pas op: sommige van die paden zijn ongeschikt voor mensen met hoogtevrees.
Waren we dat vergeten? Of kwam het omdat je bij het stijgen niet in de diepte kijkt?
Na een dik uur lopen kwamen we inderdaad op een smal paadje, zo’n veertig centimeter breed, rechts was de smalle levada, links gaapte de peilloze diepte van het ravijn.
We besloten te gaan, het zou vast snel gemakkelijker worden…
Vanaf de eerste stap was ik bevangen door angst. Ik zocht vastigheid door met mijn hand tegen de bergwand te steunen. Een onhandige houding. De wandeling werd er één van twee lange uren. Steeds zat er niets anders op dan gewoon doorlopen, tot we er waren. Dagenlange spierpijn was het gevolg.
Toch was deze ervaring ook zinnig. Aan den lijve voelde ik hoezeer angst beperkt. Mijn krampachtige houding was dodelijk vermoeiend. Af en toe was er overgave, kortstondig.

In bijbelse verhalen betekent vertrouwen luisteren naar je innerlijke (Gods) stem, ondanks bange tegenstemmen. Zo trok het volk Israël door de Rietzee over een smalle weg, met aan twee kanten water en geen terugkeer mogelijk. Een angstwekkende doorgang. De Israëlieten konden geen kant op, alleen maar voorwaarts.
Soms kun je erg opkijken tegen het nieuwe wat voor je ligt. Je durft haast niet te gaan. Tot je simpelweg vaststelt dát je er tegenop ziet en toch gaat.
Vertrouwen betekent niet dat je niet bang bent.
Of: om het anders te zeggen: fell the fear and do it anyway.
Bijna altijd roept roeping verzet op.
Je roeping volgen of naar je bestemming leven is de moed hebben om telkens nieuwe gebieden in te gaan. Dat is altijd óók spannend.
Want je komt oude angsten tegen, oude zaken die je er vroeger van weerhielden op pad te gaan. Die weerstand, in jezelf en buiten je, het is de kunst die niet uit de weg te gaan. Maar die te durven zien, te durven voelen en toch door te gaan.

Had ik het toch niet zo slecht gedaan in Madeira. Een beetje onhandig, dat wel.

Els de Clercq